İnce kitaplar, bir de 2-3 tane ayrı ayrı öyküler barındırıyorsa o kitabı hiç hatırlamıyorum. Bir öykü diğerini unutturuyor. Hem art arda hem de kısa sürede bittiği için çok güzel olsa bile belleğimde kalmıyor.
Artık böyle kitaplara yanaşmıyorum. Okunacaksa da böyle kitapların birkaç kez daha okunması gerektiğini düşünüyorum.
Asıl bahsetmek istediğim kitaba dönecek olursam; Olağanüstü Bir Gece adlı kitap hep bana yazarın Sabırsız Yürek adlı eserindeki gibi olaylar silsilesini barındıran bir kitap olacağı izlenimi vermişti. Okuduğumda ise yanıldığımı anladım.
Yazar bu kitapta daha çok içsel monologlarıyla ruhsal çözümlemeleriyle karşımızda.
Stefan Zweig ruhsal izlenimleri çok iyi, aynı zamanda etkili şekilde ifade edebilen ve doğallıkla anlatan biri. Öyle güzel anlatıyor ki sıkılmıyorsunuz.
İnanın yazarın o akıcı anlatımı ve başarılı ruhsal analizleri olmasa benim için kitap biraz sıkıcı olabilirdi. Diyalog yok. Okurken hep bir olayın olmasını bekledim. Kitabın sonlarına doğru bir vukuat olsa da kitap bitti. Kitabın sonundaki umut dolu değişimi güzel olsa da beni pek tatmin etmedi. Nedenini bilmiyorum. Şöyle daha vurucu, keskin bir olaydan sonra bu değişimi tercih ederdim.
Daha ne olsun başına gelen olay az mı? denilebilir. Birazcık aynı tempoda anlatıldığı için de
olabilir bu etkiyi alamamamın sebebi. Anlatıcının yaşadığı o değişimi ben de hissetmek isterdim. Neden ve sonuç arasındaki bağı kuramadığım için sonu biraz benim için havada kaldı. Kısa kitapların bazen dezavantajı bu olabiliyor.
Yazarın daha iyi kitaplarını okuduğumdan Olaganüstü Bir Gece adlı roman için biraz
eleştiriyi abartmış olabilirim.
Neyse onun kalemi yeter diyorum.
Çevirmenin hakkını da yememek lazım tabii.
Not: Güzel bir kitap.
Stefan Zweig'in diğer kitaplarıyla ilgili yazılarım:
1-Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
2-Sabırsız Yürek
3-Clarissa
0 yorum:
Yorum Gönder